اشعار امام زمان عج ۱

من و از تو جدائی وای بر من

تو و بی اعتنائی  وای  بر  من

به وقت مرگ و در قبر و قیامت

سراغم   گر  نیائی وای  بر  من

ِ

جز در خانهء تو در نزنم جای دگر
نروم از سر کوی تو به ماوای دگر
خاک عالم بسرم گر طلبم در همه عمر
از خدا غیر لقاء تو تمنای دگر
من که بیمار غم هجر توام می دانم
جز وصال تو مرا نیست مداوای دگر
پیش ما بی تو بود دوزخ و جنت یکسان
بی وجود تو نیم طالب دنیای دگر
چشم محروم زدیدار رخت بینا نیست
چه شود لطف کنی دیدهء بینای دگر
دوستدار تو بود هر فرقی در عالم
همه خوانند تو را لیک باسماء دگر

ِ

نظری کن که دل غمزده گان شاد شود
گذری کن که جهانی ز غم آزاد شود
آفتابا ز پس پرده غیبت بدرآی
تا جهان از کرم و لطف تو آباد شود
گشته تاریک جهان از ستم و ظلم و فساد
عدل و انصاف و مروت ز تو ایجاد شود

رهنمای بشر ای مهدی موعود بیا
تا که این مردم دنیا بتو ارشاد شود
مهدی فاطمه ای یوسف گمگشته ما
تو بیا تا که غم هجر تو آباد شود
ما نداریم به غیر از تو پناه دیگری
تو بیا تاکه دل ما زغم آزاد شود

ِ

الغیاث ای شاه خوبان الغیاث
الغیاث ای رکن ایمان الغیاث
ای ولی عصر ای سلطان دین
حجت حق نور یزدان الغیاث
آتش حجر تو ما را هم بسوخت
کی رسد آخر بپایان الغیاث
تا بکی از خلق داری احتجاب
عالمی را کرده حیران الغیاث
شمس تا کی بماند زیر ابر
سر برآرای شمس تابان الغیاث
خیز و روشن جهان را همچو روز
از شب یلدای هجران الغیاث

ِ

گل نرگس فدای رنگ و بویت
نصیبم که شود دیدار رویت
گل نرگس تو که زیباترینی
میان هر دو عالم بهترینی
گل نرگس تو که مهد وفائی
نگار دلربا و با صفائی
گل نرگس نکن تو نا امیدم
که عمرم داده و مهرت خریدم
بدلدارم امید تا زنده هستم
رسد بر دامن مهر تو رستم
بیا ای صاحب دلهای خسته
که قلب عالم از هجرت شکسته

ِ

کجاست منتظر تو چه انتظار عجیبی
تو بین منتظران هم عزیز من چه غریبی
عجیب تر که چه آسان نبودنت شده عادت
چه کودکانه سپردیم دل به بازی قسمت
چه بی خیال نشستیم نه کوششی نه وفائی
فقط نشسته و گفتیم خدا کند که بیائی

ِ

ای دل شیدای ما گرم تمنای تو
کی شود آخر پدیدطلعت زیبای تو
نور خدائی چرا روی نهان میکنی
کس نکند جز خدا حل معمای تو
گر چه نهانی ز چشم دل نبود نا امید
میرسد آخر بهم دست من و پای تو